મારી કવીતા એજ મારું કથન છે,
મારી તો ચાદર જ મારું કફન છે….
લોકો મુજબ મારું ખરાબ ચાલ-ચલન છે,
આ બદનામ પણ કોઇકની આંખનું રતન છે…
રાહ મારી જોવા એના ક્યાં તરસ્યા નયન છે?
જીવનભર એની યાદો નું મે કર્યું જતન છે…
એમના આંગણે ખુશીઓ નું ખીલતું ચમન છે,
મને તો કરે ભાગ્ય દુર થી જ નમન છે…
તરત કર્યો છે અમલ કે જેવા મળ્યા હુકમ છે,
વળી દોષી મને ગણીને ગુજાર્યા ઘણા સીતમ છે…
મારો અને એનો સ્વભાવ જરા વીષમ છે,
એ કરે જુલમ પણ પ્રેમ મારો ધરમ છે….
- “શબ્દ્શ્યામ” આશિષ ઠાકર ક્રુત.
No comments:
Post a Comment