જેટલો મોટેલનો વિસ્તાર છે
એટલો આ આપણો સંસાર છે

આ અમેરિકાનો જયજયકાર છે
એની થૂલી પણ હવે કંસાર છે

આપણો તાળો નથી મળતો પટેલ
એક પટલાણી ને સપના ચાર છે

આમ તો કઈ પણ ફકરચંત્યા નથી
તો ય આ માથા પર શેનો ભાર છે

મારું હાળું એ જ હમજાતુ નથી
આપણી આ જીત છે કે હાર છે

ઉપર ઉપરથી બધુંયે ચકચકિત,
અંદર અંદરથી બધુ બિસ્માર છે.

આપણે પણ દેશ ભેગાં થઈ જશું
છોડી પૈણી જાય એટલી વાર છે

અહિંયા એની બોન ને પૈણે "અદમ"
ક્યાં કોઈને આપણી દરકાર છે

– અદમ ટંકારવી.

શબ્દો મારા લઘર વઘર

હું અને શબ્દો મારા છે લઘર વઘર
સજાવું મહેફીલ છંદ, જોડણી વગર

રસ્તા બનાવ્યા મે ખુદ જીવન પંથનાં
રહિં ગયો હશે કંટક ક્યાંક શી ખબર?

આંસુડે કર્યુ હતું જતન મે અરમાનોનું
પાંપણે જુલી સમણાં થયા કેવા અમર?

હર એક શેરમાં રૂદન છે મારા હ્રદયનું
બની ગઝલ ગમોથી મારી તરબતર

જીવતાં જગતિયાનાં અભરખાં "અશોક"ને
મળી સાથે બનાવીએ ચાલો મારી કબર

- અશોકસિંહ વાળા
તા. ૩૦ - ૦૩ - ૨૦૧૨.