અજબ ગજબ ની દુનિયા રંગ-ઢંગ ઇ નાં અનોખાં
દેખાડાનાં નોખાં ને દાંત ચાવી જાવા નાં નોખાં.

ચહેરા જુઓ તો જરા, દંભી દિસતાં ચોખે-ચોખાં
દા’ડે પેરવાનાં ધોળાં ને રાતનાં કાળાં નોખાં.

એજ નયણ નાં એજ આંસું નાં જો ને લેખાં-જોખાં
રોજ નિસરતાં દુખ નાં, કદિક નિસરે સુખ નાં નોખાં.

પ્રસંગ એક મરણ નો કોઇ કણસે રાતભર કોઇ ને આવે ઝોકાં
પહાડ દુ:ખ નાં કોઇ પર કોઇ ઉજવે અવસર છુટ નાં નોખાં.

વીતી જ્યંગી નામ કર્યા, કોઇ એ કર્યાં ભેળાં ખણખણીયાં ખોખાં
કામ નો લાગ્યા કાંઇ કર્યા "શ્યામ", કરમ નાં વધેલાં ઇ નોખાં.
(જ્યંગી=જીદંગી)

$hY@m-શૂન્યમનસ્ક
તા - ૦૧/૧૦/૦૯

કાચી કેરી જેવા સપનાં, થોડા ખાટા થોડા તૂરાં,
રાતે આવે છાના માના, થોડા બિકણ થોડા શૂરાં.

તીખી ધારે દિવસો કાપે, સૂની સૂની સાંજો કાપે,
જાણે આંખે આંજી આપે,થોડા ચપ્પૂ થોડા છૂરા.

થોડા તારા દે ઉછીના,થોડા મારા લે ઠામૂકા,
ભેગા થઇ ને લીલા થાશે,થોડા પીળા થોડા ભૂરા.

ખુલ્લી આંખે આવી બેસે,કેવા સાચા પડતા લાગે !
કાચા પાકા તંતે ટાંગે, થોડા બાકી થોડા પૂરા.

માટી જેવી કાયા લઇને,આંખો નાં નિંભાડે પાકે,
અંજળ ની ઠોકર થી ભાંગે, થોડા કટકા થોડા ચૂરા.

---પારુલ.