બધાને કરી દંડવત્‌ એ નમે છે
મઝા બહુ પડે જીન્સમાં જો રમે છે
દિવસ, રાત, સાંજે, સવારે ગમે છે
મને મારી ભાષા વધારે ગમે છે.
અનુવાદ, સર્જન, અનુસર્જનો પણ
મમત કોઈ પર નહીં ને મમતાનું સગપણ
જીવન એક એના સહારે ગમે છે
જમું એને હું ને, મને એ જમે છે
રડું તો એ આવીને છાનોય રાખે
રહે કાને, જીભે અને હોય આંખે
મનોબળના મક્કમ ઇશારે ગમે છે
તરી ગઈ જે પેઢી હજુ ધમધમે છે
બળુકી, નિખાલસ, સહજ, ઔપચારિક
અનુરૂપ સૌને સદા પારિવારીક
નકારે ગમે છે, હકારે ગમે છે
વગર એના જીવન સતત આથમે છે
ન ખપશે કદાપી તમારા ખુલાસા
જનમથી મરણ સુધી જીવે છે ભાષા
પરમ પ્રેમના ચિત્રકારે ગમે છે
વિધાતા ને માતા પછીના ક્રમે છે
મને મારી ભાષા વધારે ગમે છે

- અંકિત ત્રિવેદી

એ રીતે એ છવાઈ ગયાં છે ખયાલમાં;
આવેશને ગણી મેં લીધો છે વહાલમાં.

તારા વચનનો કેટલો આભાર માનીએ,
વરસો કઠણ હતાં તે ગયાં આજકાલમાં.

સારું છે એની સાથે કશી ગુફતગૂ નથી,
નહિતર હું કંઈક ભૂલ કરત બોલચાલમાં.

કરતો હતો જે પહેલાં તે પ્રસ્તાવના ગઈ,
લઈ લઉં છું એનું નામ હવે બોલચાલમાં.

લય પણ જરૂર હોય છે મારી ગતિની સાથ,
હું છું ધ્વનિ સમાન જમાનાની ચાલમાં.

મુજ પર સિતમ કરી ગયા મારી ગઝલના શેર,
વાંચીને એ રહે છે બીજાના ખયાલમાં.

એ ‘ના’ કહીને સહેજમાં છૂટી ગયા ‘મરીઝ’,
કરવી ન જોઈતી’તી ઉતાવળ સવાલમાં.

- મરીઝ