Wednesday, July 25, 2007

ચાહત તમારી…

આંસુ આવે છે આંખોમાં અમારી,
જ્યારે જ્યારે યાદ આવે છે તમારી.
ખુશી જ ખુશી હતી પાસે અમારી,
જ્યારે અમને પ્રિત હતી તમારી.
હજારો ગમ નજીક અમારી,
જ્યારથી છૂટી પ્રિત તમારી.
રહેવું હતું સાથે તમારી,
પણ તમે ચાલી ન શક્યા સાથે અમારી.
જ્યારે જ્યારે જોઈ તસવીર તમારી,
ભટકી રહી છે જીવન-મરણમાંજિંદગી અમારી.
જ્યારથી દૂર થઈ છે ચાહત તમારી,
ત્યારથી સાથે નથી કોઈ અમારી.
કાફી છે સાથે યાદ તમારી,
યાદ કરતાં આરામથી વહી જાય છેજિંદગી અમારી.
કહે છે કે રહેશે અમારા દિલમાંફક્ત તસવીર તમારી….

ધરમ પ્રજાપતિ

કોનું મકાન છે ?

રોનક છે એટલે કે બધે તારું સ્થાન છે,
નહિતર આ ચૌદે લોક તો સૂનાં મકાન છે.

દીવાનગીએ હદ કરી તારા ગયા પછીપૂછું છું,
હર મકાન પર, કોનું મકાન છે.

દિલ જેવી બીજે ક્યાંય પણ સગવડ નહીં મળે,
આવી શકે તો આવ, આ ખાલી મકાન છે.

થાશે તકાદો એટલે ખાલી કરી જશું,
કીધો છે જેમાં વાસ, પરાયું મકાન છે.

બાળે તો બાળવા દો, કોઈ બોલશો નહીં,
નુકશાનમાં છે એ જ કે એનું મકાન છે.

કોને ખબર ઓ દિલ, કે એ ક્યારે ધસી પડે,
દુનિયાથી દૂર ચાલ કે જૂનું મકાન છે.

એને ફનાનું પૂર ડુબાડી નહીં શકે,
જીવન ‘અમર’નું એટલું ઊંચું મકાન છે.

- ‘અમર’ પાલનપુરી

Sunday, July 15, 2007

ગઝલ

ફૂલો બની ભલેને અમે તો ખરી ગયા,
ખુશ્બૂથી કિંતુ આપનો પાલવ ભરી ગયા.

પ્રેમાગમાં બળીને પતંગા ઠરી ગયા,
કિંતુ શમાનું નામ તો રોશન કરી ગયા.

નૌકા હતી છતાંય હું ડૂબી ગયો ખુદા!
તરણું લઇને લોક તો સાગર તરી ગયા.

પથ્થર બની હું જોતો રહ્યો કાળની ગતિ,
વર્ષો જીવનનાં પાણી બનીને સરી ગયા.

જેઓની પાસે મારાં દુઃખોનો ઇલાજ છે,
તે આવી ઓર દુઃખમાં વધારો કરી ગયા.

-અમિત પટેલ

Monday, July 09, 2007

હવે કહુ છું જરા ભીંજાવને વરસાદ ના સમ છે

હવે કહુ છું જરા ભીંજાવને વરસાદ ના સમ છે,
પછી હળવેથી સંકોચાવ ને વરસાદ ના સમ છે.

તમોને રાત આખી રહી જવાના કોડ જા જાગ્યા,
તમે પણ કહી દીધુ હવે જાવ ને વરસાદ ના સમ છે.

તમે નખશીખ ભીંજાયા, અમે તો સાવ કોરાકટ,
જરા ખોબો ભરી ને ન્હાવ ને વરસાદ ના સમ છે.

તમે આપ્યા છે સમ એ સમનુ થોડુ માન તો રાખો,
ચલો સમ તમે પણ ખાવ ને વરસાદના સમ છે.

-દિલીપ રાવલ

દિલ મા કોઇની યાદ ના પગલાં રહી ગયા,

દિલ મા કોઇની યાદ ના પગલાં રહી ગયા,
ઝાંકળ ઊડી ગયું અને ડાઘાં રહી ગયા.

એને મળ્યા છતાંય કોઇ વાત ના થઇ,
ગંગા સુધી ગયા અને પ્યાસા રહી ગયા.

ફૂલો લઇને બાગથી હું નીકળી ગયો,
ને પાનખરના હાથમાં કાંટા રહી ગયા.

વરસ્યા વિના જંતી રહી શિર પરથી વાદળી,
‘આદિલ’ નજર ઉઠાવીને જોતા રહી ગયા.

-‘આદિલ’

મને થવું તરબોળ હવે તો ભીની ભીની રાતો લઈને, આવ સજનવા

મને થવું તરબોળ હવે તો ભીની ભીની રાતો લઈને, આવ સજનવા;તું વરસાદી વાતો લઈને આવ સજનવા.

ચૈતર ટાઢો ડામ બનીને અંગ અંગને બાળે,પરસેવે હું રેબઝેબ ને ગામ બધુંયે ભાળે,રોમરોમમાં ગીત મૂકીશું તું અષાઢને ગાતો લઈને, આવ સજનવા;તું વરસાદી વાતો લઈને આવ સજનવા…

આવ આપણા સંબંધોને નામ આપશું થોડાં,પળ પળ વીતી જાય વાલમા, પછી પડીશું મોડાં,તોડ્યો જે ના તૂટે એવો એક અજાયબ નાતો લઈને, આવ સજનવા;તું વરસાદી વાતો લઈને આવ સજનવા…

હૈયું રહેશે હાથ નહિ ને હાથ તમારે હાથે,મળશું ભીના કૉલ આપશું વાદળ ઘેરી રાતે,મસ્તીમાં ચકચૂર બનીશું જા, મોસમ મદમાતો લઈને, આવ સજનવા;તું વરસાદી વાતો લઈને આવ સજનવા…

- દિલીપ રાવળ

Tuesday, July 03, 2007

તમે તો ચાલ્યા જશો, તમારા પડછાયા રહી જશે............

તમે તો ચાલ્યા જશો, તમારા પડછાયા રહી જશે,
નિભાવવાના જે વા'દા, તે ફકત વા'દા જ રહી જશે.

વિતેલા દિવસો તમે તો, ભૂલી જશો ઘડીક માં,
પણ જિંદગીભર અમને, એ તડપાવતા રહી જશે.

અદાઓ બધી તમારી, કલામય લાગે છે,
નજર પડશે કોઈ કલાકારની, તો ચિત્રો બનાવતો રહી જશે.

સજીધજીને આમ, બહાર ન નીકળશો,
નહીં તો આ જોઈ કુદરત પણ, હેરાન થઈ જશે.

વારંવાર તમે આમ, શમણામાં ન આવો,
નહીં તો આ "શૈલ" તમારી, કવિતા બનાવી દેશે.

-"શૈલ"

Sunday, July 01, 2007

હજી તો મળવાની શરૂઆત થઇ છે.

હજી તો મળવાની શરૂઆત થઇ છે.
ઘણું સમજવાનુ બાકી છે.

હૈયાની ઉર્મીઓને વહેવા દો.
પ્રેમ પારાવારમાં ના’વા દો.

નજર નજરથી મળવા દો.
અન્તરની ઉર્મીઓને ટકરાવા દો.

સમયના વ્હેણ સાથે જીવવા દો.
પ્રેમની કદર એક્મેક્ને થાવા દો.

પ્રેમની કબુલાતનો સમય આવવા દો.
પ્રેમનો એકરાર થાવા દો.

- શાંગ્રીલા પંડ્યા